Κλείσιμο

O όρος Ψυχιατρική προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ψυχή, η οποία θα μπορούσε να σημαίνει είτε την πεταλούδα είτε την ψυχή – οι Έλληνες πίστευαν πως η ψυχή έμπαινε και έβγαινε από το στόμα, όπως  ακριβώς πετά μία πεταλούδα, ιδιαίτερα τη στιγμή του θανάτου. Το Ελληνικό γράμμα ψι, από το οποίο έχει την καταγωγή της η ψυχιατρική, έχει συμφωνηθεί να χρησιμοποιείται ως παγκόσμιο σύμβολο της ψυχιατρικής και της θεραπείας της ανθρώπινης ψυχής. Oι ασθενείς λοιπόν μπορούν, όπως μία πεταλούδα, να βγαίνουν μέσα από ένα θεραπευτικό κουκούλι ακέραιοι και όμορφοι, και να πετούν ελεύθεροι.

Η Ψυχιατρική ως κλάδος της Ιατρικής, θεωρείται ως ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον επιστημονικό πεδίο, ιδιαίτερα πολυσχιδές και με μεγάλη εξέλιξη τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι πέντε χρόνια. Ως αντικείμενό της έχει την διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη των ψυχικών παθήσεων του ανθρώπου. Παράλληλα ασχολείται με τη σχετική έρευνα αλλά και θεωρία. Όλα αυτά φυσικά προκύπτουν από την ανάγκη αντιμετώπισης των ψυχικών διαταραχών σε πολλαπλά επίπεδα (ψυχολογικό-βιολογικό- κοινωνικό), τα οποία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Άλλωστε το άτομο ως οντότητα απειλείται ή και θίγεται από σωματικές βλάβες ή διαταραχές (συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου), όσο και από ασυνείδητες συγκρούσεις, από τη μοναξιά αλλά και από τις δυσκολίες της καθημερινής διαβίωσης μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο. Η Ψυχιατρική λοιπόν οφείλει να χρησιμοποιεί τόσο ψυχολογικές όσο και βιολογικές προσεγγίσεις, σε κλινικό και επιστημονικό επίπεδο. Κατά τη γνώμη μου, ως Ψυχίατρος κάποιος και γενικότερα ως Ψυχοθεραπευτής, απαιτείται να βλέπει ταυτόχρονα τον ασθενή ως ένα άτομο που έχει κάποιο ψυχικό πρόβλημα αλλά και κάποια διαταραχή/ασθένεια στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (εγκέφαλος). Προσωπικά εφαρμόζω και τη μία προσέγγιση (ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία) και την άλλη (φαρμακοθεραπεία) ή και το συνδυασμό των δύο (δυναμική φαρμακοθεραπεία, σύμφωνα με τον Glen Gabbbard ή αλλιώς ψυχοδυναμική ψυχοφαρμακολογία, σύμφωνα με τους David Mintz και Barri Belnap), έχοντας πάντοτε κατά νου την υπόθεση του ψυχο-βιολογικού συνεχούς. Στις μέρες μας, οι μεν ψυχαναλυτές αναφέρονται στον συμβολικό και το φαντασιωσικό κόσμο του ασθενούς, ενώ οι βιολογικοί ψυχίατροι στον σωματικό του κόσμο και μόνον, παρά τους όποιους ισχυρισμούς τους για το αλληλένδετο και το ενιαίο ψυχής-σώματος. Τα τελευταία είκοσι χρόνια που υπηρετώ ως Ψυχίατρος, παραμένω συνεπής στη συνδυαστική αυτή προσέγγιση του πάσχοντος, είτε μέσα από τη θεραπευτική μου σχέση μαζί του είτε μέσα από τα γραπτά μου στα διάφορα επιστημονικά περιοδικά και τις ανακοινώνεις μου σε συνέδρια, εδώ ή στο εξωτερικό. Ελπίζω από τις σελίδες της συγκεκριμένης ηλεκτρονικής ιστοσελίδας να επικοινωνήσω με όσους κινούνται στην ίδια γραμμή προσέγγισης του ψυχικώς πάσχοντος, αλλά και όσους επαγγελματίες συναδέλφους έχουν να προτείνουν κάτι πραγματικά ενδιαφέρον - ίσως κα διαφορετικό σε τελική ανάλυση. Η ιστοσελίδα αυτή άλλωστε, θεωρώ πως είναι ένας δίαυλος επικοινωνίας και ως τέτοιος επιτρέπει εξ ορισμού να εισέλθουν και να εξέλθουν γνώσεις, πληροφορίες, παρατηρήσεις. Περιμένω δηλαδή να υπάρξει μία ζωντανή επικοινωνία και ανταλλαγή μεταξύ μας, με σκοπό πάντοτε τη βελτίωση στη βοήθεια του ψυχικώς πάσχοντος.

Σε αυτό το σημείο αξίζει, νομίζω, να επισημανθεί το εξής: Μια φωτογραφία ή ένα σχέδιο συνοδεύει σχεδόν κάθε επιστημονική αναφορά, τόσο στο πλάι της σχετικής περίληψης, όσο και στο κέντρο του πλήρους κειμένου. Για κανένα λόγο δεν θα επιθυμούσα να στομώσω ή να περιορίσω τη φαντασία του αναγνώστη. Όλοι μας στοχαζόμαστε με σκέψεις ή συναισθήματα αλλά και με εικόνες - με ψυχικές αναπαραστάσεις. Επομένως ο καθένας από εσάς μπορεί να φανταστει και να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες, τα προσωπικά του αναπαραστατικά τοπία ενώ περιδιαβαίνει στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα.

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ.   

Θέσεις

 

Περί Ψυχιατρικής
Arnold Modell (2006)

 

"Η Αμερικανική Ψυχιατρική δεσμευμένη όπως εμφανίζεται απέναντι στον βιολογισμό, διατρέχει τον κίνδυνο να αποκτηνώσει τον ασθενή τον οποίο, από την άλλη, ισχυρίζεται πως προσπαθεί να θεραπεύσει. Προκειμένου λοιπόν να γιατρευτεί η ίδια η Ψυχιατρική, οφείλει να αλλάξει τις φιλοσοφικές της παραδοχές. Προσωπικά πιστεύω [… ]πως πρέπει να υιοθετήσει [… ] μία άποψη πιο κοντά στην πραγματικότητα, μία πιο πλουραλιστική θεώρηση. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε σημαντική συμβολή και εξέλιξη στον τρόπο που η ψυχιατρική αντιμετωπίζει τη ζωή και τα προβλήματά της."

--- Arnold H. Modell
Καθηγητής Ψυχιατρικής -
Harvard Medical School
Διδάσκων Αναλυτής -
Boston Psychoanalytic Society and Institute

 

---

 

Περί DSM, περί Φαινομενολογίας και περί Ψυχοπαθολογίας
Nancy C. Andreasen (2007)

"Από τη δημοσίευση του DSM-IΙΙ το 1980, παρατηρείται μία προοδευτική πτώχευση στη διδασκαλία της προσεκτικής κλινικής εξέτασης προς τους νεότερους συναδέλφους μας. Αυτή οφείλει να στοχεύει στα προσωπικά/ ιδιαίτερα προβλήματα του ατόμου και στο κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται μα και να εμπλουτίζεται με την καλή γενική γνώση της ψυχοπαθολογίας. Οι εκπαιδευόμενοι διδάσκονται να απομνημονεύουν το DSM παρά να μαθαίνουν για το πολυσύνθετο των ψυχικών καταστάσεων από τους μεγάλους ψυχοπαθολόγους του παρελθόντος. Μέχρι σήμερα, η έκπτωση αυτή έχει γίνει τόσο σοβαρή που θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει "για τον θάνατο της ψυχοπαθολογίας στις ΗΠΑ."
--- Nancy C. Andreasen
Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχιατρικής
University of Iowa College of Medicine

 

---

 
Περί απεξάρτησης

" Από άνθρωποι σκιές, γίναμε άνθρωποι πρωταγωνιστές "

" Έδωσα ένα νόημα στη ζωή μου, κάνω κάτι για μένα "

 Δύο από τους 45 άντρες και γυναίκες που ολοκλήρωσαν τον διετή κύκλο της επανένταξης του προγράμματος του ΚΕΘΕΑ Ιωαννίνων, στη διάρκεια των ετών 2007-2013.

 

 

---

 

Τι σημαίνει "Αυτόνομο άτομο"
Κορνήλιος Καστοριάδης
 

 «...υποστηρίζω πως ένα άτομο είναι αυτόνομο, αν έχει μπορέσει να εγκαθιδρύσει μια διαφορετική σχέση ανάμεσα στο ασυνείδητό του, το παρελθόν του, τις συνθήκες μέσα στις οποίες ζει, και στον εαυτό του ως στοχαζόμενη και αποφασίζουσα αρχή».

                                                                          Η άνοδος της ασημαντότητας, ό.π., σ. 196        

 «...θα έλεγα πως ένα άτομο είναι αυτόνομο όταν είναι στ’ αλήθεια σε θέση ν’ αλλάζει με επίγνωση τη ζωή του».

Καιρός, ό.π., σ. 32

«Στην ανάλυση, το ζητούμενο δεν είναι ούτε να κάνουμε το υποκείμενο εξ ολοκλήρου διαφανές για τον εαυτό του, ούτε να εγκαθιδρύσουμε μια αυθεντία/κυριαρχία του συνειδητού επί του ασυνειδήτου· είναι να εγκαθιδρύσουμε μια άλλη σχέση ανάμεσα στους δύο αυτούς όρους.»

                                                                                           Τα σταυροδρόμια του λαβυρίνθου,

 Ύψιλον, Αθήνα, 1991,σς. 98-99

 Κορνήλιος Καστοριάδης (1922-1997), Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής